De samenleving is in hoge mate afhankelijk geworden van informatie- en communicatietechnologie. We begeven ons massaal in de cloud. Een leven zonder apparaten en zonder onze sociale netwerken op zak is haast ondenkbaar geworden. Hoe deden we dat vroeger eigenlijk? Ook instellingen en bedrijven hebben een hoge automatiseringsgraad. Neem de invoering van DigiD, de aanstaande bouwpas, of de ov-chipkaart, waardoor onze digitale identiteiten door middel van een enkele scan te doorgronden zijn.
Nederland boert goed in de informatietechnologie. Er bestaan meer dan 54 duizend ICT-bedrijfjes en zo’n kwart miljoen mensen is inmiddels werkzaam in de branche, onder wie een grote groep zzp’ers en zelfstandigen. De jaarlijkse omzet ligt rond de 25 miljard euro. In de komende jaren zal de vraag naar ICT’ers nog verder groeien. Als producent van software staat Nederland binnen de EU op de vierde plaats. Met name op de vraag naar cloud computing (gedeelde software en infrastructuur) speelden Nederlandse bedrijven de laatste jaren goed in. Maar ook nieuwe toepassingen van hardware zoals de 3D-printer, zijn in opkomst.
Informatie- en communicatietechnologie maakt het moderne leven aangenaam en snel, maar ze maakt ons vanuit juridisch oogpunt ook ongekend kwetsbaar: op momenten dat niet wij de technologie beheersen, maar de technologie ons. Dat is goed merkbaar wanneer er storingen zijn, in geval van cybercriminologie, spionage, of wanneer onze achteloos geposte privégegevens zomaar worden gebruikt voor reclame-doeleinden. Deze kwetsbaarheid brengt nieuwe vraagstukken met zich mee op het gebied van intellectuele eigendom en privacybescherming. Niet toevallig heeft ons kantoor drie advocaten in dienst die zich bijna fulltime om dit onderwerp bekommeren.
Een ander kenmerk van de ICT-branche is dat deze zeer dynamisch is. Dat komt alleen al tot uitdrukking in de verscheidenheid aan bedrijven, die wat betreft aard (software, hardware, of ICT-dienstverlening) en organisatiestructuur zeer verschillend zijn. Hét ICT-bedrijf bestaat niet. Misschien is dat ook de reden dat er – behalve voor de maakindustrie waarin tien procent van de ICT’ers werkzaam is –, geen grote brancheorganisatie voor de ICT bestaat, net zo min als een vaste cao. Voor wat betreft arbeidsvoorwaarden kiezen ICT-bedrijven liever voor een eigen regeling, waarbij de nadruk niet ligt op het aantal dienstjaren, maar de prestaties van de werknemers. Personeelsbeleid is gericht op wendbaarheid en flexibiliteit van personeel, maar ook op scholing en op het aantrekken van jong talent dat voor de voortdurende innovatie van de branche moet zorgdragen. De vraag naar informatietechnologie is nu eenmaal zeer kennisintensief en daardoor dermate aan fluctuatie onderhevig, dat ICT-bedrijven zich telkens moeten vernieuwen en herstructureren tegelijk.
Juist vanwege deze noodgedwongen souplesse adviseren wij, als experts op het gebied van flexibele arbeid, verschillende dienstverlenende ICT-bedrijven over verantwoorde personeelsconstructies; zeker nu steeds meer ondernemingen en organisaties hun ICT-afdeling wegens te hoge kosten en te snel verouderende kennis hebben afgeschaft en deze extern zijn gaan inhuren.
De Koning Vergouwen treedt op voor onder andere Detron en Dutch Digital Agencies, een branchevereniging en kennisorganisatie van de beste digitale bureaus.