Manco in het terrassenbeleid?
Als je als exploitant van een broodjeszaak al 12 jaar een terras op de tegenoverliggende brugvleugel hebt en dit terras het leeuwendeel van je omzet vormt, is het zuur wanneer je ineens geen verlenging van je terrasvergunning verkrijgt vanwege een gewijzigd terrassenbeleid. Het Stadsdeel Centrum heeft in het nieuwe terrassenbeleid van juni 2011 het terrassenverbod op brugvleugels, zoals dat geldt sinds de Terrassennota uit 2008, gehandhaafd. Is het daarmee helemaal afgelopen voor de gezellige terrasjes op brugvleugels? Nee, het nieuwe terrassenbeleid bepaalt dat maatwerk kan worden toegepast, waardoor het in uitzonderlijke gevallen mogelijk is toch een terras op een brugvleugel te hebben. Duidelijk zou je denken. Dat dit niet zo is, blijkt uit het volgende.
Volgens het terrassenbeleid 2011 is het niet toegestaan een terras op een brugvleugel te hebben, omdat daarmee de oorspronkelijke functie van de brugvleugel en de reden waarom deze zo royaal is aangelegd verloren gaat. Een brugvleugel is volgens het terrassenbeleid bedoeld om de overgang van straat naar brug mogelijk te maken. In het verleden is volgens het terrassenbeleid gebleken, dat voetgangers bij terrassen op brugvleugels in veel gevallen gedwongen worden om van de rijweg gebruik te maken. Het uitgangspunt in het terrassenbeleid is dat voetgangers geen gebruik hoeven te maken van de rijweg en dat het oversteken gewaarborgd moet blijven.
Ook BB werd met het terrassenverbod op brugvleugels geconfronteerd. BB deed een beroep op de maatwerkprocedure, nu de minimale vrije doorloopruimte van voetgangers van 1,50 meter, ruimschoots werd gewaarborgd. In bezwaar is zelfs een kleiner terras voorgesteld waardoor de vrije doorloopruimte bijna de dubbele minimale afstand bedraagt. De betreffende brugvleugel gaat daarnaast over in parkeervakken waardoor er geen directe looproute is naar en langs de gracht, zodat het terras niet in de weg stond van een eventuele looproute. Door de ruime afmetingen van de brugvleugel en het feit dat de brugvleugel eindigt in parkeervakken, hebben voetgangers vanuit de brug op iedere wijze ruimvoldoende gelegenheid om te lopen en over te steken, zodat de ratio van het terrassenverbod op brugvleugels niet door het terras van BB werd doorkruist. Voorts werd en wordt het terras door de buurt breed gedragen.
In de beslissing op bezwaar heeft het Stadsdeel de maatwerkprocedure echter niet toegepast, omdat geen sprake zou zijn van een “uitzonderlijke situatie”. Wanneer dan wel sprake is van een uitzonderlijke situatie wordt niet gespecificeerd in het terrassenbeleid. Een manco in het terrassenbeleid? Het zou logisch zijn dat sprake is van een “uitzonderlijke situatie”, zodra de ratio van het terrassenverbod niet wordt doorkruist en het oversteken van voetgangers gewaarborgd is. Het Stadsdeel gaat volledig voorbij aan de veiligheidsgedachte achter het terrassenverbod door midden op de overige drie brugvleugels fietsnietjes, transformator- en telefoonkasten te plaatsen. BB is inmiddels een beroepsprocedure gestart. In de lokale politiek is, na indiening van een raadsadres, een bredere discussie gestart over de vraag wanneer sprake is van een “uitzonderlijke situatie” alvorens toepassing kan worden gegeven aan de maatwerkprocedure. Helaas voor BB zal waarschijnlijk moeten worden gewacht op de uitspraak van de bestuursrechter. Dat er een reële kans op succes bestaat, bewijst ook de discussie die nu in de lokale politiek is gestart. Afwachten dus.